Geçen gün meditasyonumu tamamladıktan sonra, üzerinde oturmakta olduğum minderi başımın altına koyup yere yattım. Camdan gelen esintinin kıpırdattığı perdeyi izledim bir süre. Kalktıktan sonra ne yapacağım veya ne yapmak istediğimle ilgili en ufak bir fikrim yoktu, buna üzülmeli miydim? Biraz tavana baktım. Ellerimi iki yana doğru iyice açıp gözlerimi kapattım. Belki biraz kestirmiş olabilirim. 🙂
Kaç dakika böyle oyalandım bilmiyorum ama bu oyalanma çok uzun zamandır yapmadığım bir şeydi. Bu bana çocukken canımın sıkılmasına ne kadar çok izin verdiğimi anımsattı. Aslında bahsettiğim can sıkıntısı bizi bir şeylerin üzdüğü can sıkıntısı değil. TDK’nın tanımıyla can sıkıntısı ne ise ben onu kastediyorum. “Yapılacak bir iş olmaması ve hiçbir şeyle oyalanma imkânı bulunmaması (sebebiyle duyulan tedirginlik, bunalım.)” Belirtmeliyim ki ben parantez içindeki kısma katılmıyorum. Yapacak bir şeyimiz olmayınca neden tedirgin oluyoruz? Bence aslında yaratıcı fikirlerin aklımıza gelmeye başlamasının en iyi yolu biraz sıkılmak. Boş boş oturup etrafı izlemek, hiçbir şey yapmamak size ne kazandırabilir? Benim en iyi fikirlerimden bazıları can sıkıntısı sonrası aklıma gelmiştir.
Bugünlerde boş boş oturup hiçbir şey yapmamak hiç kolay değil akıllı telefonlar yüzünden. Onları elimize alır almaz bize bambaşka dünyaların kapılarını açıyorlar. Canınızın tamamen sıkılmasına izin vermenin yolu; telefon, tv, tablet, bilgisayar aklınıza gelen tüm teknolojik aletleri bir kenara bırakmak. Meditasyon da yapmayın, yoga da, müzik de dinlemeyin, şarkı da söylemeyin. Sadece oturun veya uzanın ve can sıkıntısını deneyimleyin. Çocukken bazen yaptığımız gibi. Bir şey yemeyin ya da biriyle konuşmayın. Kendi kendinize kalın herhangi bir gündeminiz ve amacınız olmadan.
Bazılarınız canımın sıkıldığını nasıl anlayacağım diye sorabilir, yani bu denemenin işe yaradığını nasıl anlayacağım? Şöyle ki, can sıkıntısını gevşemek ve rahatlamakla karıştırmayın. Hiçbir şey yapmayınca, hiçbir uyarıcı olmayınca zihnimiz farklı bir moda geçiyor. Fikirler uçuşmaya başlıyor kafamızda, bazen çözemediğimiz problemlerin çözümünü buluyoruz (aslında hatırlıyoruz) ve bir çeşit şarj olma hali hissediyoruz, yani ben de öyle oldu ve eskiden de öyle olduğunu hatırladım. Artık kendime sıkılmak için daha fazla fırsat tanıyacağım kesinlikle.
Evde her zamankinden fazla zaman geçirdiğimiz bu günlerde canınız hiç sıkıldı mı? Benim gibi can sıkıntısının faydalı olabileceğine dair bir şey deneyimlediniz mi? Yoksa can sıkıntısı sizin için olumsuz bir şey mi? Yorumlarda benimle düşüncelerinizi paylaşın lütfen.
No Comments